Online begeleiding, daar knap je van op!

De afgelopen weken coachte ik via Zoom een jongen van acht jaar oud. De maatregelen vanwege Corona vielen hem zwaar. ‘Ik mag helemaal niks meer’. ‘Van wie niet?’, vroeg ik. ‘Van premier Rutte. Ik mag niet meer naar school, ik mag mijn vrienden niet meer zien, ik mag niet meer knuffelen, en daar houd ik juist zo van. En thuis mag ik ook helemaal niks. Ik mag maar heel kort gamen en ik mag niet eens mijn kamer uitkomen als ik niet kan slapen.’ Kortom, genoeg gespreksstof. Samen bedachten we wat oplossingen voor het gevoel niets te mogen en ook voor het slechte slapen zocht hij zelf allerlei tips op op het internet. Nu kon hij mij vertellen wat ik wel en niet moest doen voor het slapengaan.

Om de online begeleiding (een half uurtje per week) voor zichzelf een beetje leuk te houden, gebeurt er tijdens de sessies van alles. Soms geeft hij ineens geen antwoord meer en antwoordt alleen nog via de chatfunctie. Hij maakt de woorden extreem lang: ‘Iiiiiiik, wwwwwweeeeetttt hhheeeeeeettttt nnnnniiiieeeettttt’. ‘Kun je het nog lezen?’ vraagt hij dan. Of hij begint een liedje te zingen dat we even later samen zingen. Hij vindt het een zielig liedje. Of hij verdwijnt ineens uit beeld om vervolgens langzaam onderuit het beeld weer zichtbaar te worden. Ik zie alleen zijn stralende ogen, dan is hij weer weg. En opnieuw, en opnieuw. Dan springt hij ineens rechts uit beeld. ‘Dat deed die kat dus’. Hij wilde laten zien wat de kat laatst deed en wat hij in een kattenfilmpje gezien heeft. Om vervolgens een papegaai te worden en vanaf de zijkant alleen met zijn hoofd in beeld te komen.

Ik vermaak me kostelijk, maar vraag me af wat dit met de online begeleiding te maken heeft. Natuurlijk stellen we samen vast dat het beter met hem gaat, hij heeft mij immers de tips voor het slapen gegeven, maar toch altijd weer die vraag: ‘Is dit echt zinvol?’ Ja dus, het is zinvol. We hebben contact, ondanks de afstand. We hebben echt contact. Hij voelt zich gezien en ik neem waar hoe het met hem gaat. Hij voelt de verbinding en weet dat ik er ook ben als het wat minder goed met hem gaat.

Volgende week zien we elkaar weer online. Ik ben benieuwd wat mij dan te wachten staat.

Hildi Glastra van Loon